Rudnik nad Sanem

Przykład urbanistyki miasta z pogranicza Podkarpacia i Lubelszczyzny, a w XIX wieku – austro-węgierskiej Galicji i Królestwa Polskiego pod zaborem rosyjskim. Położony przy Sanie, ale nad jego dopływem, Rudną, składa się w większości z niskiej zabudowy jednorodzinnej, w większości XX-wiecznej. Wpływ na architektoniczny krajobraz miasta miały zacięte walki, jakie toczono tu w trakcie I wojny światowej, skutkujące olbrzymimi zniszczeniami w miejscowości i wieloma tysiącami poległych, pochowanych na nekropoliach w samym Rudniku i okolicy. Miasto słynie z wyrobów wikliniarskich.