Nie jest to najstarsza ani największa cerkiew grekokatolicka na Podkarpaciu, ale ogniskują się w niej wszystkie cechy unickiego budownictwa sakralnego. Jest, oczywiście, orientowana na wschód, z lekkim odchyleniem ku południowi, ma budowę trójdzielną, z wyodrębnionym babińcem, nawą główną i prezbiterium. Każda z części zwieńczona jest małą kopułą na dachu. Budynek datuje się na koniec XVIII wieku. Obecny kształt zawdzięcza remontowi przeprowadzonemu w ostatnim czasie we współpracy Kościoła Rzymskokatolickiego z Cerkwią Greckokatolicką. Jest ona używana jako kościół katolicki.