Najstarsze kamienie położono tu w XVI wieku, a przebudowy w stylu neogotyckim dokonano w XIX wieku. Po ukończeniu była to piękna rezydencja na planie kwadratu, z basztami w każdym rogu, utrzymana w stylu neogotyckim. Obecny kształt z pojedynczą basztą to skutek zniszczeń z roku 1914 i późniejszej dewastacji. W tym okresie budynek podpalany był co najmniej dwukrotnie przez okupujące okolicę wojska rosyjskie. Pozostała baszta zwieńczona blankami z przylegającą do niej wieżyczką mieszczącą klatkę schodową, utrzymane są w stylu gotyckim. Basztę wieńczą blanki. Drugi zachowanym elementem jest skrzydło pałacowe ze schodkowymi szczytami. Obok wybudowano w dwudziestoleciu międzywojennym dworek-willę, dokładną kopię rezydencji Rhodesa Smitha, odkrywcy złóż diamentów na terenie Rodezji i RPA.