Świadectwem wielokulturowej przeszłości Lubaczowa, w którym mieszkali Polacy, Rusini, Żydzi i inne narodowości, jest cerkiew grekokatolicka, położona w bezpośredniej bliskości rynku i koło konkatedry. Powstała ona w 1883 roku jako budynek eklektyczny, łączący różne style architektoniczne. Jest to świątynia orientowana w kierunku wschodnim, z wyraźnie wyodrębnionymi przedsionkiem, nawą główną i bocznymi oraz prezbiterium. Na przecięciu nawy głównej i transeptu wzniesiono masywną kopułę na okrągłym bębnie. Delikatna sztukateria zdobi połączenie dachu ze ścianami. Wewnątrz polichromie figuralne oraz ikonostas z wrotami królewskimi. Ten ostatni pochodzi ze zlikwidowanej cerkwi w Niemstowie. Przed świątynią dzwonnica parawanowa bez dzwonów. Świątynia jest wykorzystywana w celach kultowych.